آبشار شِوی یا تَلِهْ زَنگ، یکی از بزرگ ترین و زیباترین آبشارهای ایرانه که در رشته کوه های زاگرس و در منطقه سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان، و با فاصله اندکی از استان لرستان و در بین کوه های سَرتنگ شوی در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه آهن تله زنگ و در مسیر راه آهن سراسری تهران - جنوب واقع شده . آبشار شوی که در دره ای بین کوه چهل ویک و سالن کوه قرار داره، دارای طبیعتی سبز و زیبا در فصل بهاره. بهترین زمان بازدید از این آبشار در اوایل فصل بهار و خصوصا ماه فروردینه که هوای بهاری طراوات و سرسبزی بیشتری به این منطقه بخشیده. شوی در زبان لری بختیاری به معنای لطافته و اغلب ساکنان اطراف این آبشار از قوم لر و تیره بختیاری هستن. آبشار شوی، پس از بیرون آمدن از غار، از گردنه ای بلند به پایین سرازیر می شه. ارتفاع آبشار ۱۰۰ متر و عرض آن ۴۰ متره. آب آن پس از عبور از کوه ها و دره ها، به رود دز و نهایتا به دریاچه سد دز در استان خوزستان می ریزه. پوشش گیاهی اطراف این آبشار، از درختانی مثل بید، انجیر، مو، زبان گنجشگ، افرا، کیکم و بلوط تشکیل شده. در زیر آبشار و بر روی دیواره های آن گیاه سیاه وشان و سایر گیاهان آب دوست روییده. در نزدیکی این آبشار، آبشار بزرگ دیگری وجود داره که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد می شه.
این آبشار به عنوان بلندترین آبشار ایران شناخته شده. مسیر این آبشار از رشته کوه های زاگرس شروع می شه و تا مسیر راه آهن سراسری تهران ادامه پیدا می کنه ـ این ویژگی ها باعث شده تا علاوه بر گردشگران ایرانی، خارجی ها رو هم به خود جلب کنه. ایستگاه راه آهن تله زنگ بهترین راه رسیدن به آبشار تله زنگه.