گلستان کوهی است که در ۱۵ کیلومتری خوانسار با ارتفاع ۳۶۳۱ متر از سطح دریا که برای لاله های واژگونش شهره است. این کوه در جنوب شهرستان خوانسار و ۱۵۰ کیلومتری شمال غرب اصفهان، دارای منطقه ای سرسبز و خوش آب و هواست که سراسر آن، پوشیده از گون های گزنگبین، پیاز وحشی (موسیر) و انواع گلهای زیبا و همین طور از نظر پوشش گیاهی دارای ۷۰ گونه گیاهی است.
این منطقه در فصل بهار مملو از گلهای طبیعی به ویژه لاله سرخگون است که به رنگ سرخ مایل به بنفش بوده و از روز چهلم تا شستم بعد از عید شکفته می شوند و در موقع وزش باد سیر و روشن می شوند. طبیعت بکر و وجود چشمه های پرآب، این دشت زیبا را به نقطه ای بی نظیر در استان اصفهان بدل کرده است. لاله واژگون اسامی دیگری مانند گل اشک و اشک مریم هم دارد . دلیل این نامگذاری این است که مقداری شبنم در بین این گل ها جمع میشود و سپس از گل به پایین می چکد .عمر این گیاه بسیار کوتاه است و گل دهی آن از اوایل اردیبهشت آغاز و تا اواخر همین ماه پایان می پذیرد . می گویند این گل در آن زمان که گلوی سیاوش با تیغ تیز گرسیوز آشنا میشد ‘ شاهد ماجرا بود. این گیاه نخستین بار در سال ۱۵۷۶ میلادی به وسیله جهانگردان اروپایی از ایران به اتریش برده شد. شیوه پرورش لاله واژگون در باغها و گلخانه ها در سطح وسیعی از اروپا رواج دارد در حالی که این گل در فلات ایران به طور طبیعی رشد و نمو می کند .