این منطقه دیدنی در مرز جنوبی بخش نشتا واقع شده است که از شمال به جنگل میان بند بخش های نشتا و خرم آباد، از جنوب به کوه های طالقان، از شرق به کوه های کلاردشت و از غرب به رشته یال های شمالی – جنوبی حایل منطقه سه هزار متصل می باشد. این منطقه دارای ۱۵ پارچه آبادی و حدود ۸۰ بُنِه (مکان گاوسرا و گوسفند سرا) می باشد .
این منطقه وسیع دارای پوشش گیاهی کوهپایه ای است و دارای سابقه دیرین بوده و ساختمانهای قدیمی آن اغلب با مصالح بومی سنگ، گِل و چوب به صورت تک اتاقی بنا شده اند.
وجود گاوسراها و گوسفند سراهای مختلف در اطراف این منطقه با فواصل نزدیک و حضور مردم در این مناطق و دیدن وضعیت زندگی و آداب و فنون و سنتی تولید و فرآوری مواد لبنی آنها نیز یکی از جاذبه های دیگر این منطقه است . پختن نان تنوری ،طبخ غذا و دم کردن چای به روش های سنتی با استفاده از آتش هیزم خور تجربه ای روح نواز است .
در این منطقه میوه های گوناگون خودرو از جمله آلوچه، ازگیل جنگلی، سیب جنگلی، گالش انگور، همرو(امرود یا گلابی وحشی )، زرشک و .... ضمناً از آلوچه نیز نوعی ترشی، معروف به سیاه ترشی (هلو پَتکا) ولواشک و ترشک درست می کنند که از سیاه ترشی در اکثر خورشت ها می توان استفاده نمود. وجود آثار باقی مانده از بناهای قدیمی از جنس آجر (خشت پخته شده) و گورستان های متعدد با قبرهای زیاد در جای جای منطقه و سر حدات آن بخصوص در آبادی بالنده و آثار سابقه ی کشت گندم حاکی ازقدمت بیش از هزار ساله داکو می باشد.
از جمله قابلیتهای مهم سرمایه گذاری در این منطقه هم معادن و واریزه های کوهی شن و تپه هایی از جنس سنگ های آهن و گچ و... می باشد.