دهانه ورودی غار در حدود یه متر ارتفاع داره ولی بعد از ورود بهش، فضا باز می شه و ارتفاعی حدود ۴ متر در بعضی جاها، طول تقریبی ۵۰ متر و عرضی حدود ۵ متر پیدا می کنه. در انتهای این راهرو و در نزدیک به سطح زمین، سوراخی وجود داره که مدخل ورود به سالن بسیار زیبای بعدیه. برای گذر از این سوراخ باید پاها رو وارد سوراخ کرد و روی زمین دراز کشید، دست ها رو بالای سر برده و کشان کشان خود رو از سوراخ رد کرد! پس از عبور از این گذرگاه به سالنی می رسیم که قندیل های بسیار زیبای آن توان حرکت رو از انسان می گیره، تنوع رنگ و شکل در استالاگمیت و استالاگتیک ها زیبایی آنها رو صد چندان کرده. در سرتاسر غار زکریا تاریکی مطلق حکم فرماست و داشتن منبع نوری قوی الزامیه، هم از جهت دیدن بهتر و هم امنیت! با توجه به سفالینه هایی که در زمان کشف، در غار وجود داشت؛ می توان احتمال داد که سکونت گاه یا مخفی گاهی پنهانی بوده. متاسفانه هنوز در این مورد پژوهشی انجام نشده و انجام این گونه تحقیقات شاید رازهایی را از غار زکریا آشکار کنه.