از این محوطه تاریخی تنها ۲ ستون متشکل از ۶ قطعه سنگ با مجموع ارتفاع ۸ متر، بقایای فرو ریخته ستون ها، بخشی از دیواره های سنگی، گورها و آثار به دست آمده در ۶ مرحله عملیات کاوش در این منطقه به جا مونده. این محوطه باستانی نخستین بار توسط ناصرالدین شاه قاجار مورد کاوش قرار گرفت.
خورهه که قبل تر گمان می شد بقایای یک معبد یا آتشکده مربوط به دوره سلوکی باشه بر اساس آخرین شواهد بدست آمده یک خانه اربابیه که در حدود قرن اول قبل از میلاد ساخته شده و تا پایان دوره اشکانی به حیات خود ادامه داده.ویژگی های ۲ سر ستون باقی مونده در این محوطه و شباهتش با سبک معماری یونانیان موجب شده تا باستان شناسان داخلی و خارجی از جمله هرتسفلد ون رو یک معبد یا آتشکده دوره سلوکی معرفی کنن..وجود ۲ بخش اندرونی و بیرونی با ۲ ورودی کاملا مجزا در این بنای تاریخی از جمله نکات مهم معماری دوره اشکانیه. بخش بیرونی این بنا از آن رئیس خانواده در ملاقات و معاملات با افراد غیر خانواده و بخش اندرونی مختص خانواده بوده است. این بنا جزو آثار ملی به ثبت رسیده.