پس از تشکیل کانون شکار ایران در سال ۱۳۴۳، محدوده ای با وسعت ۳۴۳،۹۴۰ هکتار شامل دشت ها، ارتفاعات و مراتع، واقع در حوزه استحفاظی استان های اصفهان و مرکزی به عنوان منطقه حفاظت شده موته انتخاب شد و در سال ۱۳۴۶ با تشکیل سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، به تصویب شورای عالی شکار بانی و نظارت بر صید آن زمان رسید. این پناهگاه، یکی از پر ارزشترین مناطق ایران، به خصوص از نظر گیاهان منحصر به فرده و زیستگاهی مناسب، برای زندگی آهو و منطقه ای برای تکثیر این گونه میباشد. پناهگاه حیات وحش موته، دو بخش مختلف داره، یکی بخش جلگه ای و همواری ها که محل زیست آهو هاست، دیگری مناطق کوهستانی که محل زیست قوچ و میش و کل و بز میباشد.