این غار طبیعیه و بر اثر جریان آب تشکیل شده و در بهار سال های پر آب از دهانه ان آب جاری می شه. در راهرو های آغازین جریان آبی از مسیرهای باریکی به سمت پایین می ره. اکثر مسیرهای غار تنگه و بصورت سینه خیز پیمایش می شه، راهروی ورودی پس از سی متر با شیب تند به سمت پایین به راهروی تنگ دیگری میرسه که می شه با استفاده از طرفین غار از آن عبور کرد و به محلی رسید که نیاز به دو متر صعود و عبور از سوراخی تنگ داره و مجددا باید چهار متری صعود نمود و سپس پنجاه متری را با شیب تند و نشسته تا سوراخ انتهای غار پیمود. پس از گذشتن از آن و عبور از یک حوضچه کوچک آب بصورت سینه خیز بطول بیست متر غار به اتمام می رسه. قدیمیا می گن این غار محل تامین آب روستای دوزین بوده.