این منطقه به لحاظ شرایط خاص جغرافیایی و زیستی و برخورداری از پوشش گیاهی و جانوری مناسب در صورت برنامه ریزی دقیق و حفاظت مطلوب دارای ارزش حفاظتی بالایی بوده، چنانچه در حال حاضر یکی از بهترین زیستگاههای هوبره که گونه ای در معرض خطر انقراض است می باشد.
منطقه کهیاز از دشتها، کوه ها و تپه ماهورهای متعددی تشکیل یافته که از مهمترین آنها می توان دشت های دره باغ و انجیله و ارتفاعات کهیاز (دیاز) و کوه سیاه را نام برد.