در بیست کیلومتری شمال فسا در کنار دریاچه کوچکی آثاری از دوره ساسانیان بر جا مانده است که در میان آنها یک آتشکده نیز دیده میشود که سقف آن ریخته است. در شمال فسا برکه ای کوچک وجود دارد که در لهجه محلی، غمپ خوانده می شود. اهالی محل این آتشکده را به نام قربانگاه می شناسند و آنرا به طهمورث پادشاه پیشدادیان نسبت می دهند. در کنار آتشکده آثار متفرقه ای از یک شهر ساسانی دیده میشود، از جمله سنگ سلمان که دروازه ورودی یک بنا بوده است. مصالح این کاخ ساروج و سنگ لاشه می باشد که با روکشی از گچ پوشیده شده.
در سمت چپ غمپ و درست آن طرف جاده، سنگی چهارگوش و یکپارچه به بلندای تقریبی دوگز استوار و محکم ایستاده و خود را از حوادث بی شمار روزگار مصون و محفوظ نگه داشته است. روی یکی از سطوح آن دایره ای حجاری کرده اند که از نقوش دورن آن چیزی بر جای نمانده. در راس آن گودال کوچکی است که احتمالاً آتشگاه این آتشکده بوده. این سنگ متعلق به آتشکده دوره ساسانیان است که پاره ای از زردتشتیان پارس در اینجا سکونت داشته و آیین های مذهبی خود را به انجام می رسانده اند. آثاری که در تپه های اطراف به جا مانده و همچنین سنگ نوشته های به دست آمده، گواه این مدعاست.