مسجد جامع ابرکوه مربوط به دوره تیموری است و در ابرکوه، میدان اصلی شهر در مرکز شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۱۲ با شمارهٔ ثبت ۱۹۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده . این مسجد که در حد فاصل شهر قدیم و جدید قرار داره و از آثار دوره مغول هست و در پایان سلطنت سلطان ابوسعید بازسازی و مرمت شده. "مسجد جامع ابرقو" به سبک مساجد چهار ایوانی ساخته شده و حیاطی مستطیل شکل در وسط داره. مدخل ورودی مسجد رو به شمال باز می شه و به وسیله دهلیز هشت گوش وسیعی، به حیاط راه می یابد.
اگر چه بنای مسجد جامع ابرقو رو مربوط به دوره تیموری می دونن ولی بنای اصلیش، از دوره تیموری قدیمی تره. این بنا در دوران سلطنت "سلطان ابو سعید" در سال ۷۲۸ هـ. ق مورد تعمیرات اساسی قرار گرفت و محراب گچبری زیبایی در ایوان شرقی اون نصب شد. انواع نقوش اسلیمی و گیاهی به همراه کتیبه هایی با خطوط نسخ و کوفی به شیوهٔ گچبری برهشته در آن کار شده. از چهار محراب دیگه این مسجد سه محراب از جنس سنگ مرمر و آهکو دیگری از جنس کاشی ساده ست.