مسجد جامع ساوه از اولین مساجدیه که در ایران و در شهر ساوه ساخته شده و طی دوره های مختلف توسط هنرمندان ایرانی تزئین و مرمت شده به طوریکه نوسازی های انجام شده موجب شده که اثری از بنای اولیه مسجد در روزگار کنونی باقی نمونه. این مسجد تماماً از خشت و گل ساخته شده که در نوع خودش بی نظیره. این مسجد مشتمل بر یک صحن و گنبدی در جنوب، دو ایوان، یک مناره، چند شبستان، محراب هایی متعدد و قدیمی با خطوط کوفی و دو محراب از دوره صفویه با خط ثلثه.
خصوصیت این بنای تاریخی-مذهبی اینه که نمودهایی از سه مقطع تاریخی (قبل از اسلام، قرون اولیه اسلامی و دوران صفوی) در آن دیده می شه. آثار و بقایای موجود بیانگر اینه که مکان مسجد فعلی در دوران ایران باستان، آتشکده بوده و در دوره اسلامی تبدیل به مسجد شده .